Serpil Ural’dan Bir Öykü: “Of Baba”

/ Ocak 15, 2021/ Öykü Kulübü

Geçtiğimiz hafta sizlerle H.C. Andersen’in “Kralın Yeni Giysisi” masalını sizlerle paylaşarak incelemiştik. Bu hafta Serpil Ural’ın sizler için yeniden kaleme alarak derlediği, “Of Baba” başlıklı öyküyü paylaşıp inceliyoruz. Öykünün sonundaki analiz bölümüne sizlerin de katkılarını bekliyoruz. Fikirlerinizi, yorumlarınızı ister e-mail yoluyla: pireiledeve@gmail.com adresinden İster sayfanın altındaki yorumlar bölümünden bizlerle paylaşabilirsiniz. Haydi Başlıyoruz… Oduncu ve Of Baba Bir varmış, bir yokmuş.

A R M A Ğ A N

Elif değişik bir çocuktu. Değişikti, çünkü özel güçleri vardı. Yani, diğer çocukların yapamadıklarını yapabiliyordu. Ne mi yapıyordu? İstediği zaman uzakları, çok uzakları, Kimsenin göremediği yerleri görebiliyordu. Bazen ormanları, hayvanları görüyor, bazen de başka yerleri, başka insanları seyrediyordu. Bunun için istemesi ve gözlerini uzaklara dikip dikkatli dikkatli bakması yetiyordu. İstediği zaman kimsenin duymadığı sesleri de duyuyordu. Bazen uzaklarda çalan bir davulu,