Merhaba Edebiyat – Edebiyatın Çocuk Gelişimine Katkısı – 2

/ Nisan 6, 2020/ Blog Yazıları

Bu yazının başı olan Merhaba Edebiyat – Edebiyatın Çocuk Gelişimine Katkısı – 1 başlıklı yazımızda kitaplardan söz eden bir çocuğun yıllar içinde anlattıklarına kulak verip edebiyatın çocuk gelişimine katkısını izlemeye başlamıştık.

Şimdi kaldığımız yerden devam edelim…

Çocuk Gelişimine Katkı: Aklım, Yaratıcılığım ve Sözcük Dağarım

Öyle çok kitabım oldu ki! Onlardan renkleri, şekilleri öğrendim. Çok şeyin adını biliyorum. Yeni sözcükler öğrendim. Öyküleri, masalları dinlemeyi çok seviyorum. Sonunda ne olacak diye merak ediyorum. Kafam durmadan çalışıyor. Aklım gelişiyor.

Renkler, şekiller… Kitaplardaki resimlere özeniyorum. Ben de çizmeyi, boyamayı deniyorum. Yaratıcılığım gelişiyor.

Okumak güzel şey. Ders kitapları bilgilerle dolu. O kitaplardaki sözcüklerin çoğunu biliyorum. Öğretmenim, “okula gitmeden önce sana çok kitap okumuşlar herhalde. Onun için konuşman da çok güzel. Sözcük dağarın çok gelişmiş” dedi. Öykü kitaplarını artık kendim okuyabiliyorum. Dahası, annem ya da babamla kitapçıya gidince istediğim kitabı kendim seçiyorum. Zaman zaman sınıfın kitaplığından da kitap alıp evde okuyorum.

Bugün yeni bir kitap okudum. Küçük Prens’in masalıydı bu. Okuduktan sonra yıldızları düşündüm hep. Oralarda neler var, neler olabilir? Küçük Prens’in çok sevdiği çiçeğini de düşündüm. Benim sevdiğim ne? Ya Tilki’yle arkadaş olması…Peki, benim en iyi arkadaşım kim? Dostluk, arkadaşlık nedir?

Çocuk Gelişimine Katkı: Değerlerim ve Düşgücüm

Son okuduğum kitap çok acıklıydı. Öyle üzüldüm ki. Kötülere kızdım, iyilere acıdım. İyi kim, kötü kim derken kendimi sınar gibiydim. Biraz iyi, biraz kötü müyüm yoksa? O öyküde ben olsaydım ne yapardım? O olaylarla baş edebilir miydim? Doğru olan nedir ki? Bunları sorguladıkça değerlerim gelişiyor.

Öyle gülünç bir kitap okudum ki! Çok eğlendim. Kendi kendime kahkahalarla güldüm. Oysa sabah bir şeye çok kızmış, sonra da çok sıkılmıştım. Sorun gözümde büyüdükçe büyüyordu. Ama insan bu kadar gülünce rahatlıyormuş. Gülüp rahatlayınca sorunlar da küçülüyor. Üstesinden gelebileceğimi düşünmeye başladım.

Bilimkurgu okumayı çok seviyorum. İnsanların neler düşünebildiklerine şaşırıyorum. Düş gücümü kullanıp bundan sonra daha ne buluşlar yapılabileceğini öngörmeye çalışıyorum. Düş gücüm gelişiyor. Sınır tanımıyor, yaratıcılığıma yansıyor.

Öte yandan şiir kitapları duygusallığımı besliyor. Onları okurken dilin güzelliğini kavrıyorum. Seslere, sözlere daha duyarlı oluyorum. Estetik değerlerim gelişiyor.

Çocuk Gelişimine Katkı: Kendimi Bulmak ve Etkin Olmak

Evde, okulda sorunlarım var. İçim sıkılıyor. Ne yetişkinlerle, ne de yaşıtlarımla anlaşabiliyorum. Ne çocuğum, ne büyük. Neyim ben? Ergenmişim, her ne demekse…Huzursuzum. Evden, okuldan ayrılmayı bile düşünüyorum zaman zaman. Kaçıp gitmeyi… Nereye gidebilirim ki? En iyisi kitap okumak. O da bir kaçış zaten. Başka yaşamlara gitmek; giysiler gibi başka başka kişiliklerin birini çıkartıp ötekini giymek. Yeni bir kişiliğe bürünmek. Belki aradığım, olmak istediğim kişiliği bu yolla bulurum.

Sessiz sakin oturmuş kitap okuyorum diye beni pasif biri sanıyorlar. Oysa ne olaylara katılıyor, ne heyecanlar yaşıyorum bir bilseler. Okumak etkin olmaktır. Ben şu anda elimdeki kitabın kahramanıyım. Onun yaşadıklarını aynen yaşıyor, duygularını paylaşıyorum. Karşılaştığı sorunları çözebilecek miyim bakalım. Doğru yolda mıyım? Sonunda nereye varacağım diye merak içindeyim. Sakin sakin okuyor demeyin. Nefes nefeseyim aslında. Her kitapta ayrı bir deneyim yaşıyorum.

Birey Olmak

Kahramanları benim sorunlarıma benzer sorunlar yaşayan kitapları okuyorum bugünlerde. Gençlik romanlarını… Bir kahramanın bulduğu çözümleri ben seçer miydim diye düşünüyorum. Başka çözümler mi arardım yoksa? Böyle düşününce kendimi daha iyi tanımaya başlıyorum. Bugünkü gençlerin, kendimin içinde yaşadığımız toplumun bilmediğim yönlerini de öğreniyorum. Tabuları irdeliyorum. Özlediğim dünya bu mu? Bana dayatılan tüm değerleri kabul etmeli miyim? Kişisel değerlerimi ve içinde yaşadığım toplumun değerlerini sorguluyorum. Her kitapla kişiliğim biraz daha gelişiyor. Giderek ne istediğimi daha iyi biliyor, ayaklarımı yere daha sağlam basıyorum. Toplumla ilişkilerim gelişiyor.

Umarız edebiyat ve kitapların çocuk gelişimine katkısını bir nebze de olsa açıklayabildik. Dileriz, çocuğunuzun tüm gelişimi boyunca edebiyat yanında olsun.

Share this Post